اجرای دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد و تأثیر آن بر کیفیت استانداردهای مراقبت پرستاری در بیماران بستری بخش مراقبت ویژه قلب

مقدمه: دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد، از ابزارهای مهمی در افزایش کیفیت کار بالینی پرستاران به شمار می روند . از مهمترین شاخص های سنجش کیفیت مراقبت ارائه شده به بیمار، کیفیت استانداردهای مراقبت پرستاری است. بنابراین این پژوهش با هدف اجرای دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد و تأثیر آن برکیفیت استانداردهای مراقبت پرستاری در بیماران مبتلا به سندرم کرونر حاد بستری در بخش مراقبت ویژه قلب انجام شد. روش کار: این پژوهش کارآزمایی بالینی قبل و بعد، در بیمارستان حضرت فاطمه (س) شهر کرمان در (92-1391) انجام شد. مداخله شامل : آموزش دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد به پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه قلب و اجرای این دستورالعمل ها بر اساس فرایند پرستاری روی بیماران مبتلا به سندرم کرونر قلب بود. قبل و بعد از مداخله، کیفیت مراقبت های پرستاری با پرسشنامه ی محقق آماده و کیفیت استانداردهای مراقبت پرستاری آنا ، از طریق مشاهده و بررسی مستندات پرونده ی 90 بیمار قلبی بستری در بخش مراقبت ویژه قلب، اندازه گیری شد و داده ها توسط نرم افزار آماری (spss)نسخه ی 19 و استفاده از آمارهای توصیفی شامل : میانگین و انحراف معیار و آمارهای استنباطی شامل : آزمون های تی زوجی، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در تمام مراحل فرایند، مقایسه ی میانگین نمرات قبل و بعد تفاوت آماری معنا داری داشت. به طوری که میانگین نمرات ثبت مراحل تشخیص پرستاری، برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی قبل از مداخله به ترتیب (62/0) 28/2، (04/1)75/1، (4/1) 3/9 و (6/1) 8/3 و بعد از مداخله به ترتیب (31/0) 88/3، (52/0) 7/5، (1) 13/15 و (6/0) 64/8 و 001/0 p= بود. نتیجه گیری: اجرای دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد باعث ارتقاء کیفیت مراقبت های پرستاری گردید. بنابراین به مسئولان و مدیران بیمارستان ها ومراکز آموزشی خدمات بهداشتی- درمانی، پیشنهاد می شود آموزش دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد را در دستور کار خود قرار دهند.